Yarışma Var Hikayeni Anlat, Yarışmaya Katıl, Hediyeni Kazan!

[Tevfik]

Merhaba değerli hayvan sever dostlar,

Bugün farklı bir format ile karşınızdayım. Bu yarışmayı düzenlememizdeki amacımız hem sitemiz içerisinde birbirimizi ve dostlarımızı daha iyi tanımamız, hem de kazanan talihlimize küçükte olsa bir hediye göndermemiz.

Evcil veya sokaktaki dostunla bir hikayeni bizlerle paylaşacaksın (tek görsel ve etkileyici bir yazı ile), en çok tepki (beğeni, kalp, üzgün, kızgın vs.) alan üyemize ise 100 TL değerinde istediği ürünü alıp göndereceğim. Bu ürün hayvan dostlarımızla ilgili olacaktır. Neden böyle bir şey yapıyorum hemen onunda açıklamasını siz değerli hayvan severlere açıklamak istiyorum.

Kedi veya Köpek maması verecek olsam 1 kilogram veya 3 kilogram, bu sefer kuşları, balıkları vb. hayvan dostları olanlara haksızlık yapmış oluyoruz maalesef. O nedenle tüm hayvan severler katılabilir ve hikayelerini anlatabilir.

Hangi şartlarda iptal sayılacaktır?
• Multi (çoklu) üyelik açılımlarda yarışmanız iptal edilecektir. Takip edeceğim.

Bunun haricinde konuyu sevdiklerinizle paylaşabilir, onların tepkisini alabilirsiniz. En aşağıda paylaş butonlarımız mevcuttur.

Bitiş tarihi: 04.10.2020 - 00:00'da bitecektir. Konu kapatılıp, bu saatten sonra hikaye ve tepkiler kabul edilmeyecektir.

 

[Boran]

Gönüllü bi hayvanseverim.yıllardır damda baktığım onlarca kuş,sokakta baktığım onca kedi var.damda tavşandan kuşa civcive tavuk ve horoza kadar herçeşit sahipsiz hayvana baktım.çevrem hayvanlara karşı hassas olduğumu bilir.birgün öğle vakti 10 yaşında ki yeğenim gelip dedi; amca sokakta hasta yavru bi kedi var.çocuklar üstüne bulaşık suyu dökmüş ayakta duramıyor çok zayıf.getirsem bakar mısın.tabii dedim ve gidip getirdiler.1 eylül 2018 cumartesi idi.niyetim onu doyurup tedavi edip tekrar sokağa bırakmaktı ama onu öyle zayıf halsiz görünce vicdanım el vermedi ve o an sokağa bırakmaktan vazgeçtim.iyileşsin duruma bakarım diye düşündüm.neyse tahminimce 1-2 aylık minik erkek bi yavruydu.çok zayıftı.ayakta zor duruyordu.kemikleri sayılıyordu,vitaminsizlikten tüyleri çok azdı,pespembe derisi görünüyordu.ağzı iğrenç kokuyordu.elime aldım.vücudu yapış yapıştı.önce süt alıp içirdim.sonra da şampuanla bi güzel yıkayıp kuruladım ve iyice kurusun diye güneşe koydum.aradan bir saat anca geçti.o halsiz keyifsiz kedi adeta yeniden doğdu sanki.yanıma geldi.hareketler yapıyor.beni seviyor.damda keyifle koşturmaya başladı.sanki yıllardır bizimle gibiydi.iyi oldu diye sevindim ama uzun sürmedi keyfim.çünkü 7. günün akşamı kötüleşti.aşırı halsizleşti.yemek su hiçbişiye dokunmuyor.belki inanmicaksınız ama 3 gün 3 gece hiçbişi yemedi içmedi.bu üç gün içinde birdefa doktora götürdüm.bikaç iğne ilaç falan ama fayda yok.ölü gibi minderinde yatıyordu.nefes aldığı bile belli değildi.gözlerini dahi açamıyordu.bazen yaşıyor mu diye karnına kulağımı koyup nefes alıyor mu diye bakıyordum.üç gün nerdeyse hiç uyumadım.ve artık umudu kestim.açıkçası ölecek diye beklemekten başka çarem kalmamıştı.çünkü ciddi anlamda çok kötüydü.sonra iki defa daha ayrı doktorlara götürdüm.elde avuçta ne varsa doktorlara ve taksiye verdim.taksi tutup götürüp getiriyordum.önce bisiklet veya dolmuşla götürmeyi düşündüm ama sarsılır daha da kötü olabilir düşüncesiyle vazgeçtim.bu yüzden sarsılmasın rahat etsin diye herdefasında taksi tutuyordum.açıkçası maddi durumumda pek iyi değil ama sonuçta maddiyat bi candan önemli olamaz düşüncesindeyim herzaman.bu can ha bi kedi köpek ha bi insan hiç farketmez bence.mazlum olan her can değerlidir gözümde.bizim damda kedilerin yaraladığı bi kuşu tedavi etmek için çarşıda işimi bırakıp eve gelmiş biriyim.o kadar ki hayvanlar benim için değerlidir.neyse bikaç iğne ilaç falan derken bi gece kalkıp süte doğru gitti.o an umudum yeşerdi.diğer gün bişiler yemeye başladı.ve yavaş yavaş iyileşme sürecine girdi.kısa sürede de gayet iyi oldu.tabii bu süre içinde bana alışınca sokağa bırakmaktan vazgeçip sahiplendim.şuan benimle ve 2 senesini geçti.evladım gibi olmuş.benimle yer benimle uyur.çok akıllı ve zeki bi kedi.çevrem bunun içinde insan var der.o kadar ki akıllı maşaallah.tabii bu iki yıl içinde çok yaramazlığı oldu,çok kaza bela atlattı.mesela bir defa ikinci kattan,birdefa da ikibuçuk kattan sokağa düştü,bir defa karnı yara olup delindi.bağırsakları görünüyordu.mantar gibi çeşitli hastalıklar geçirdi vs. vs. ama şükür hepsi geride kaldı ve artık sağlıklı koca bi adam olmuş.

Uzun yazdım ama unutmayın hayvan da olsa hiçbir canlı diğerinden üstün değildir.onlara da bi can gözüyle bakıp sevip değer vermek gerek.

İyi günler herkese.

 

[Slausy]

Selamlar Benim Kedilerim Bunlar Hepsinin Bir Hikayesi var. çok uzun olmasın diye anlatmayacağım hepsini
ilk önce evdeki kedimin hayatından bahsedeyim Benim evdeki kedimi evin önünde kardeşi ve annesi ile bakıyorduk sonra evdeki kedim çok uysaldı kendini koruyamıyordu aç kalıyordu bende o sebeple eve aldım ve baya tombul bir ev kedisi oldu

Bunun bir de Kardeşi Vardı Sokakta Ama Kardeşinin annesi terk etmişti ve benim minnoş'umun annesi sahiplenmişti ve onu da büyüttük

anneleri şuan gezmekte olduğu için çekemedim fotoğrafını ama şöyle diyebilirim anneleri 3 kardeşti annelerine ne olduğunu hatırlamıyorum annesine de biz baktık evin etrafına gelince fotoğrafını çekip yüklemeyi düşünüyorum bu da bu senenin yavrusu


bir tane daha anne kedimiz ve 3 yavrumuz var şuan balkonda ama onların resmini çekemedim çünkü ürküyorlar ve bende rahatsız etmek istemedim bu

umarım kedilerimi beğenmişsinizdir Teşekkürler konuda bir sıkıntı varsa kusura bakmayın

 

[Sinemelawen]

Ben normalde kedi seven bir insan değildim. Köpek hastasiydim. Kediler bana soğuk hayvanlar gibi gelirdi niyese.
Bundan 4 sene önce eşim ben hacettepeyi kazanıp Ankara'ya gittiğimde, evde ses olsun izin ver kedi alayım diye baya ısrar etmişti. ( Bin: @Uhrevi )
Ben de hayvanla ilgilenmeyeceksin, kumunu temizlemeyeceksin vs diyerek reddetmistim. Konu böylece kapanmıştı ama içinde kalmış adamın 😀
Geçen sene Şubat'ta İstanbul'a kuzenine yanına gittik. Onlarin da Tarçın diye kedisi var. Tarçın 4 5 yaşlarında, normalde kimseye gitmeyen, aşırı kaprisli bir ev hanimefendisi 😂
Kahvaltı yaparken geldi kucağıma yattı. Dediğim gibi sahipleri dışında kimseye gitmez. O an dedim eve dönünce bir tane de biz sahiplenelim. Tabi Serkan yani eşim delirdi gerçekten mi, bak herkes şahit sözünden dönmek yok diye 😀
Dedim tamam söz. Neyse biz döndük Tokata. İlk iş ki ortada kedi yön daha. Kumunu, mamasını, kum kabini, mama kaplarini, boxunu, yatağını aldık. Sonra veterinerlere haber saldık. O zaman Tokat'ın en büyük veterineri var, face'de tesadüf buldum. Merkez veteriner kliniği. Sahibiyle konustuk. Bizi birine yönlendirdi. Kadının baktığı varmis 2 aylık yavrular ama kaçtılar sanırım dedi. Bir de erkek alalım diye düşünüyorum ben yavru olsun falan. Neyse başka birini söyledi. O da unide hocaymis. 6 tane yavru varmış, sahiplendiricez dedi. İyi dedim tamam biz de unideyiz, gelip bakalım. Fotolarını attı. O sırada çok sevdiğim bir ablam var. Onunla konuşurken o da biz de istiyoruz da cesaret edemiyoruz dedi. Oğlu Berat da anne alalım diye tutturunca, eşini aradı. Düşünelim dediler. Biz Kassandra hanıma ilk görüşte tabiri caizse aşık olduk. Hele burnuna 😍😍
Mesaj attım tamam biz bu yavruyu istiyoruz diye. O sırada da kısırlaştırma operasyonu geçirmişler. Yaraları iyice iyileşsin verelim dediler ama bir yandan da verecek olan hoca sorguluyor, daha önce baktınız mı hayvan, iki gün sonra geri getirmeyin falan diye. Dedim hocam biz her şeyini aldık. Öyle deyince kadın ikna oldu siz baya bakacaksınız diye.
20 Şubat 2019 Çarşamba günü gittik aldık yavrumuzu.
İlk basta aşırı urkekti ama şimdi nerdeyse bizi evden kovacak tosbagam 😍😂
İyiki de o gün sahiplenmeye karar vermişiz diyorum

 

[ferhatcan]

Geçtiğimiz sene yazın başları kendimi çok yalnız hissettiğim zamanlardı. Hiçbir aktivitem yoktu. Arkadaş ortamım yoktu. Ruhsuz hayatsız bir şekilde yaşıyordum. Bir gün yine bilgisayar başına geçtim kedi sahiplendirme sitelerine baktım. 1 aylık bulut adında bir yavrucuk buldum hemen aradım. Sahiplendirecek kişiyle anlaşıp ertesi gün gittim. 2 kardeşti bunlar. Ama ilandaki kedinin kardeşi Duman daha sıcak kanlı yaklaştı bana. Ona kanım daha çok ısındı. Onu sahiplenmek istedim. İmkanlarım el verse ikisini ayırmazdım ama şartlar işte. Duman bey artık yeni yoldaşımdı. Kendisini aldım otobüse bindim yeni evine getirdim. Günler geçti haftalar geçti o evine bana alıştı ben ona. 1 yılı geçti. 1 yıldır bana yoldaşlık yapıyor. Kavga ediyoruz, barışıyoruz. Aynı masadan yemek yiyoruz. Her anımda yanımda. Minik dostum bana büyük mutluluk veriyor. Tek tüyüne zarar gelse içim acır, canım yanar. Nazar değmemesi için fotoğrafını paylaşmayacağım. Allah hepimizin can dostuna tüylerinden kat kat çok ömür versin

 

[Sultanım]

Benim daha önceden burada paylaştığı bir çift kuşum vardı; hint bülbül nâmı diğer zebra ispinozu. Asıl beslemek istediğimi sultan papağan olsa da ani bir karar ile sultan p zebra ispinozuna kaydı ve pet shoptan daha bir yaşına basmamış dişi bir ispinoz aldım. Yuvarlak bir kafeste kalamarı, kumu ve yemiyle tek başına beslemeye başladım. İtiraf etmem gerekirse bu benim ilk beslediğim kuştu, çok hoş bir his. Sabah onun hoş ciklemesiyle uyanıyordum. Ama bir süre sonra (bir iki gün sonra =)) tek beslediğimden dolayı çok yalnız gözüktü goz. Şöyle böyle annemi ikna etmeyi başarınca bir hafta sonra kafese bir tane daha zebra ispinozu geldi, daha kafese koyar koymaz hemen anlaştılar. Yaklaşık 6-7 ay sonra yani bugüne göre bir ay önce, yeni bir yuva yaptım onlara; bir dolabı büyük bir salmaya dönüştürüp içine dallarla yerler yapıp bir tane muhabbet kuşu yuvalığı koydum. Salmaya çabuk alıştılar, birkaç gün sonra verdiğim ip ve otlarla yuva ötmeye başladılar. Öyle böyle yuva ördüler, dört tane yumurta oldu ve düzenli bir şekilde yumurtaya yatmaya başladılar. Genelde çıkması gereken günden üç gün önce iki tane yavru çıktı yumurtalardan. Ama aynı gün bu iki yavrudan biri ve kırılan bir yumurtanın içindeki (daha gelişmesini tamamlamadığı için) yavru ne yazık ki öldü. Ertesi gün ise son kalan yumurtadan son yavru çıktı; ve sonuç bu genç çiftin iki tane yavrusu vardı.
İlk iki gün ben evdeydim ve gayet güzel bir şekilde besliyorlardı yavrularını, tabi bende onları; dal darısı, kalamarı, kumu,
nijer ve kenevir tohumlarını salmada eksik etmiyorudum ve istisnalar dışında her gün odaya salıyor ve banyo yapsınlar diye su veriyordum. Ardından ben iki gün evden gittim ve asıl olay o iki günde oldu. O gün sabah sekiz gibi evden çıkmıştım, ertesi gün ikindi gibi dönüyordum eve. Ve yoldayken annem anlattı olanları;
Bizim Paşa var bir tane, kedimiz. Ne kadar alıştırmaya çalışsamda bir türlü kuşların salmasının tellerine atlamayı bırakmıyordu. Hatta bir kere, sabah vakti erkek olan kuş, tel hafif aralanmış ve oradan kaçıp odada uçmaya başlamış. Paşa'da bir atlayışta kapmış kuşu, ben o can havliyle cikleyen kuşun sesine uyandım ve hemen ağzından aldım. Çok şükür bir şey olmamış canım kuşuma ama yinede Paşa'yı bir güzel payladım. Ondan sonra hem kuşlardan hem de odadaki kardeşimin akvaryumundan dolayı bizim oda ona yasaklandı. Ama o iki gün evde olmadığımda kedi yapmış etmiş bir şekilde kuşlar dışarıdayken odaya girivermiş, benim tabiri caizse ilk göz ağrım olan dişi kuşu, Minnoş'u kapmış uçarken. Sonra evde kovalamaca başlamış, annem ve babam Paşa'yı kovalayınca hayvanda korkmuş tabi, ağzında kuş girmiş yatağın altına, uzun bir süre çıkmamış. Sonunda ağzından kuşu almışlar ama çoktan ölmüş canım Minnoş'um. Paşa'yı da babam az daha evden yolluyormuş o olay sanrasında, ama vaz geçmiş. Nede olsa kedinin iç güdüsü bu, ne yapsın. Annemin dediğine göre Maviş (erkek olan kuş) eşini çok aramış. Baya hareketli, salmanın içinde çırpınıp durmuş. Ben eve geldiğimde salmanın içindeki dala tünemiş, öylece duruyordu. Eve gelince Maviş ile beraber gömdüm Minnoş'u. Hiç ses çıkarmıyor, öylece bakıyordu kuş. Sabah örtüyü açınca da hiç ötmedi. Böyle böyle bir kaç gün sonra kendine geldi. Tabi bu süreçte kendisini yuvada bekleyen o iki yavruyu hiç ihmal etmedi, düzenli bir şekilde besledi. Hem ilk yavrularıydı, hemde nerdeyse yumurtadan çıktıkları günden beri tek bakmak zorundaydı, ilk ve tek eşini de kaybetmişti. Annem benim çok üzüldüğümü görünce "Maviş' in yanına bir tane eş alalım " dedi. Ama zebra ispinozları tek eşli, bir daha eş kabul etmez. Bunu söyledim anneme ben de.
Şu an yavrular 17 günlük ve biri babaya, ötekisi ise tüy rengi olarak anneye çekmiş. O yüzden benim için ikisinin yeride ayrı. İtiraf etmek gerekirse ilk zaman yavruları beslemeyi düşünmüyordum, salma 4 çift ispinoz için uygun ve benim başka türler almak gibi bir düşüncem vardı, ama bu olaydan sonra bu düşüncede uçuuup gitti.
Aşağıdakide benimkilerin güneş sefası

Eklemek istediğim bir şey var, fotoğrafta gördüğünüz şeyin anlamı; kuşlar daha küçükken hem kendime, hem de dışarıya alıştırmak için ailecek dışarıya çıkıyoruz. Maviş henüz bana alışamadığı için yaptığım kafes içinde çıkarıyorum dışarıya, hem etrafı tanısı diye, hemde biraz yeşil, güneş görsün diye...

 

[Tevfik]

Hikayesini paylaşan her aile üyemize sonsuz teşekkür ediyorum.

Açıkçası sitemizde kayıtlı olan kişilere üye yerine, aile bireyi demek istiyorum. Çünkü biz çok güzel bir aileyiz ❤

 

[selcanb]

Sizlere daha önceden tanıttığım kedim Tiger'dan bahsetmek istiyorum Tiger ile gecenin 2'sinde üniversite sınavıma 15 gün kala tanıştım. Ödevlerimle boğuşurken bahçeden bebek kedi miyavlaması duydum. Bahçemde farklı yavrular da vardı onların olduğunu düşündüm. Annesi geldiğinde susar dedim ama ses bir türlü kesilmedi. O miyavladıkça içim elvermedi ve gece yarısı bahçeye indim. Yavru kedilerimin yerine baktığımda hepsi uyuyordu ama ses hala geliyordu, elimde telefonun ışığıyla her yerde kedi aramaya başladım ve bahçenin tam ortasında çiçeklerin arasında kalmış yavruyu gördüm. Patileri buz gibiydi çok üşümüştü, bir meyve kasasına kumaş koydum ve yavruyu içeri adlım. Yanına sıcak su torbası yaptım ve kasayı olduğu yere bıraktım. Sabaha kadar zaten annesi gelir diye düşündüm ama anne gelmedi. Küçük yavruya tamamen benim bakmam gerekti. Babam başta evde istemedi ama sonra onun da gönlü elvermedi. Eve aldık, her 2 saatte bir alarm kurup geceleri bile uykumdan uyanıp kediyi biberonla doyurup, karnına masaj yapıp uyuyordum. Benim kokumu, ellerimi annesi sanıyordu parmaklarımı emerek uyuyordu bazen. Elimi çektiğimde miyavlamaya başlıyordu, o yüzden bir elimde Tiger diğer elimde kalem ders çalıştığımı hatırlıyorum :')

Bahçede başka anne kedilerin yanına indirdim. 1-2 kere bahçemdeki anne kediler de Tiger'ı emzirdi fakat sonrasında onlar da yanına almadı. Tiger 2. kez terk edildi anne kedi tarafından Onu gayet iyi besliyordum aslında sürekli sıcak su torbası, peluş oyuncaklar, polar battaniyeler arasında sarılı uyuyordu hep. Karnı da tok oluyordu ama yine de anne sütüne ihtiyacı olduğunun farkındaydım. Sayfalarda ilan açtık ve kedimize süt anne bulduk Yaklaşık 1 ay boyunca annenin yanında durdu 6 tane süt kardeşi oldu miniğimin ama sonrasında annenin sütü tüm yavrulara yetişmedi zaten Tiger tüm yavrulardan daha küçüktü. Anne kedinin sütü bitti. Tiger yaklaşık 1.5 aylık oldu. Eve geri aldım biraz daha biberonla emdikten sonra artık ek gıdaya ve kaselerden içmeye alıştı. Eve geldiği ilk günden itibaren bana hiçbir zorluk çıkarmadı, ilk andan itibaren kumunun yerini öğrendi sanki o gece bana her daim yanımda olması için gönderilen minik bir bebekti. Şimdi onun büyüdüğünü görmek beni çok duygulandırıyor. Annesi tarafından terk edildi, annesinden yeterince süt ememedi ama şimdi onu çok seven bir ailesi var ve tüm ihtiyaçlarını en iyisiyle karşılamaktan, onunla oyunlar oynamaktan hiç çekinmeyen bir aile Tiger şanslı bir bebek mi yoksa şanssız mı biz ailece karar veremedik ama onu her zaman mutlu edeceğimize eminiz sanırım bu konuda çok şanslı

Bunlar da küçüklüğünden bu yana minik:')

 

[hahamyan]

Kerata tanıtım kısmını biraz kısa geçicem. Tam anlamıyla yavruluğundan itibaren baktığımız evin ilk kedisi olan Vahit'i namı diğer Hamud'u 2018 Kasım'ında sahiplendik. 6 kardeşten en heybetlisi olan şeytanın yardımcısı, eve geldiğinden beri ortamı değiştirdi. Biz mi onu eve aldık o mu bizi sorgulanır şu an

Ev iblisimizin ilk doğum gününde kardeşim eve küçük bir pasta ve 2-3 oyuncakla geldi. Ben de yaş mama falan almıştım biraz tosun olduğu için kısmıştık o sıralar. Geçtik doğum günü mersimine hazırlıklara vesaire.

Neyse pastayı koyduk fotoğraf falan çekelim dedik telefonu almaya gittim sen git mumlara pati atmaya çalış sonraki durum ekteki yaramaz çocuk bakışı Neyseki bir yerini yakmamış ama şeytanlığından da geri kalmamış hali o anın hatırası oldu. Kedilerin belki de tek sevmediğim yanı -ya da tekir kedilerin diyelim- mahallenin en yaramaz çocuğu gibi her an her şeyi yapabilme potansiyelleri. O nedenle kendinizi asla ilgisiz ve boş bırakmayın derim bizim büyük şeytanın son hali ise şöyle merak eden olur diye onu da ekleyeyim buraya

Herkese iyi forumlar dileriz

 

[ErenB]

Burada ne çok hayvansever insanlar varmış, yorumları tek tek okudum ve ben mutlu oldum.

Ben de böyle yardıma muhtaç bir sokak kedisi beslemek çok istedim ve hala da isterim fakat hayatın temposu ve bir köpeğim buna bir türlü müsade etmiyor. 😀

Tüm hayvansever ve içinde iyilik dolu insanlara teşekkürler. Hayvanlarınız ile birlikte huzurlu bir ömrünüz olsun.

Bu da benim Misha'm kendisiyle çok acıklı bir hikayemiz yok. Evimin aşağısındaki mezarlığın oralarda yaklaşık 1 sene önce buldum ve sanırım diğer sokak köpekleri tarafından baya darbe almıştı, yanıma yaklaşmakta korkuyordu ve yardım et der gibi bakıyordu. Çok fazla darbesi yoktu ve sahibi olabilirdi bu yüzden almayacaktım fakat onu orada bırakmak istemedim ve onu beslemek yani hayvan sahibi olmak istedim. İşlerim vs. olduğundan hayvan beslemeyi düşünmüyordum fakat o gün Misha'ya denk gelince bırakamadım. 1 yıl oldu, işe de gitsem Harika bir şekilde birbirimizi idare ediyoruz. Ben işe gidince uslu uslu beni bekliyor.

Onu bulduğumda tasmalıydı ancak kayıp ilanı vs. hiç rastlamadım, sahibini bulamadık ve bende beslemek istediğimden bırakmadım.

 

[KedimBihter]

Herkese merhaba 🙋🏼‍♀️ Bizim Bihterimiz bize süpriz geldi 🎁 Ben İstanbulluyum eşim Bursalı eşimle ben İskenderunda yaşıyoruz tatilimizin 3/1ini ailelerimizle geçiriyoruz geri kalan izinde eşimle birlikte il il gezip çadır kampı yapıyoruz. Son iznimizde Bursadan İstanbula kediyle geldi sevinçten uçtum tabi ama inanamadımda eşim kedi sevmez 🧐 ben hep alalım bi kedi dediğimde tiksinirim ben isteyip durma artık yeter derdi 🤦🏻‍ Kardeşinin arkadaşı 1 gün önce kedi sahiplenmiş sonra sevmemiş arkadaşlarına almak isteyen varmı diye sorunca eşimde bi bakalım gidip demiş (yolda giderken bile hala almak için değil aslında öylesine gidiyodum diyor eşim) elime aldım yüzüne baktım kibarca miyav dedi o an içim ısındı ona diyor ❤ Tabi bu arada kedicik perişan halde çok zayıf bir deri bir kemik ön patileri yanmış yürüyemiyor kuyruğu iple bağlanmışta sanki iz yapmış gibi tüyleri seyrek özellikle ayaktan çok korkuyor bir o kadarda kibar nazik miyavlaması bile aman Allahım bi duysanız kibarcık kibarcık 😍🥰 her gün onu severken ağladım gözleriyle birşeyler anlatıyor sanki zaten çok zeki çok şaşırtıyor bizi birtek dili yok konuşmaya 🥰 beni şok eden bir olayıda anlatmak isterim, daha 3-4 gün önce ben uyurken bi kız sesiyle birlikte elimin üzerine 2 kere parmakla vuruldu hadi kalk bakalım dedi ses bana rüya gibi değildi bu kim diye kalktım Bihter ayak ucumda oturmuş öyle bakıyordu salondan tıkır tıkır sesler geliyodu bihterin o sesleri dinlediğini gördüm yataktan atlayıp koşarak salona gitti bende peşinden gittim klimamız salonun içine su akıtmış ve yerde tabiri caizse göl vardı. Ben bu minnoşların ciddi ciddi sırlı olduklarına inanıyorum.. Canım kızım inşallah uzun sağlıklı bi ömrü olur bizimle 🙏
NOT: geleli 2 ay oldu şuan tüyleri çok uzun kocaman bi kafası oldu aslana benziyor.
NOT2: seyahati bıraktık evde kedimizi seviyoruz böylede çok mutluyuz kedimizle seyahat edebilmek için karavan araştırıyoruz. Kalın Sağlıcakla... 🤚

 

[Tevfik]

@Sinemelawen, kazanmıştır yarışmamızı. Yarışmamıza katılan tüm hayvansever dostlarıma çok teşekkür ederim. Kısa zaman içerisinde yeniden yapalım derseniz bu mesajıma tepki (beğeni vs.) verebilirsiniz.

Kendisini tebrik eder, 100 lira değerindeki edeceğim hediyenin linkini özelden gönderirse çok mutlu olurum.

Daha sonra yapılan işlemlerin saatleri görünmektedir.